Anneannem...

Benim anneannem pamuk gibi bir kadındı.
Bembeyaz yanakları, masmavi gözleri ile tam bir Boşnak güzeliydi.
Yaptığı lezzetli börekleri, baklavaları, yemekleri ile dört dörtlük bir ev hanımıydı.
Etrafına karşı gösterdiği yardımsever tutumuyla, her işe koşmasıyla, herkese kucak açmasıyla harika bir anne, sevgi dolu bir anneanneydi.

Çocukluğumda en sevdiğim şeylerden biriydi annannemlerin evine gitmek. Yiyecek mutlaka bir şeyler olurdu çayın yanına. Bisküvi, gofret, leblebi, fındık, fıstık... Salondaki büyük vitrinin en alt bölmesi bu tarz abur cuburla dolu olurdu hep. Ne zaman çay demlense evde, anneannem bize hemen "şurada bisküvi filan var kızım, alın yiyin hadi" derdi. Bazen oralet de olurdu o dolapta. Renk renk, turuncu, sarı, pembe... Büyükler çay içerken biz de kardeşimle sıcak suya oralet ekleyip içerdik.

Hele bayramlarda... En büyük zevkimiz anneannemlerde baklava yemekti. Anneannem bir baklava yapardı ki, sormayın gitsin...Hayatımda hala o kadar lezzetli bir baklava yemedim. Hem şerbetli hem de kuru baklava yapardı, parmaklarımızı yerdik adeta. Misafirlere ikram etmekten bize kalmayacak diye korkardık!

İşte canım anneannemi geçtiğimiz cumartesi günü kaybettik.
Zaten bin türlü hastalıkla uğraşıyordu, ama hepsiyle baş ediyor, yaşam mücadelesini ve sevincini hiç yitirmiyordu.
Fakat bu son rahatsızlık onu bizden aldı.

Nurlar içinde yat anneanne.
Seni çok seviyoruz...