"Bazı yolculuklar daha yola çıkmadan başlar. hatta bazen çok daha önce.
On beş yıl önce hayat,sevdiklerimle birlikte, tanıdık, rahat ve huzurlu bir şekilde akıp gidiyordu. Sonra birdenbire Andrea beni altüst etti, ceplerim boşaldı, kalbime açılan kapıların kilidi değişti. Her şey birbirine karıştı.
Bütün bunlar için birkaç kelime yetti: Oğlunuz muhtemelen otistik."
Oğluna 3 yaşında otizm teşhisi konulan bir baba, 18 yaşına gelen bu otistik oğlunu alıp ABD ve Latin Amerika'ya uzanan bir yolculuğa çıkar mı? Hangi anne baba böyle bir şeye cesaret edebilir?
Franco Antonello etmiş. Otistik oğlunu alıp Amerika'dan başlayarak ta Brezilya'ya kadar geze geze gider. Kitapta anlatılanlar da işte bu yolculukta yaşananlar. Aslında öyle güç bir iş ki yaptığı! Oğlu otistik, ne zaman ne yapacağı bilinmiyor. Tanımadığı insanlara sarılıyor ve karınlarına dokunuyor. Ve baba oğul tamamen plansız programsız bir yolculuğa çıkıyorlar.
Kitapta onların yolculuğunu okurken, diğer yandan da bir babanın oğluna olan sevgisini, onunla ilgili endişelerini, çabalarına tanık oluyorsunuz. Hani hep annedir ya çocuğunun etrafında dönen, onun için endişelenen, kendinden bile vazgeçen...İşte burada öyle olan kişi baba, anne değil. Bu yüzden, ben bu kitabı annelerden ziyade babalara tavsiye ediyorum, umarım okurlar...
Kitabın arka kapak yazısı şöyle:
"Andrea otistik bir genç. Ne zaman başlayacağı bilinemeyen bir fırtına gibi. Parmak uçlarında yürüyor. Nesneleri büyük bir titizlikle sıralıyor. Birini tanımak istediğinde sarılıp karnına dokunuyor. İnsanlardan uzak, paralel bir evrende yaşayan Andrea hastalığının esiri ve babası Franco da oğlu uğruna savaşan bir şövalye, yılmayan ve hayal kurmayı bırakmayan bir şövalye...
Yıllarca modern, deneysel ve alternatif tıp yöntemlerinin hepsini denediler. Şimdi farklı bir yolculuğa çıkıyorlar. Ne pusulaları var ne de yol haritaları belli. Amerika'yı motosikletle bir uçtan öbür uca kat edip Guatemala ormanlarının derinliklerine dalıyorlar. Normal kabul edilenin geçerliliğini yitirdiği, aslında kimin farklı olduğunun belli olmadığı bir üç ay. Bu yolculukta Andrea timsahları sevip garsonlara sarılıyor ve şamanlarla iletişime girip arkasında kağıt parçacıklarından izler bırakıyor. Bu destansı yolculuk macera dolu, zorlu, şaşırtıcı ve gerçek. Tıpkı Andrea gibi.
Oturup kendine acımak yerine harekete geçmek gerek çünkü hayat sürprizlerle dolu. Ve her şey her an değişim halinde. İnanın."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder